Oral History

Abstract

روزگاری بود که رشته‏های دانش بشری انگشت‏شمار،و دامنهء هریک از آنها چنان‏ محدود بود که یک آدم مستعد علاقه‏مند کوشا می‏توانست تمامی آنها را در بخشی از عمر خود بیاموزد و در همه یا در برخی از آنها نیز به سرحد کمال برسد و نامش در تاریخ علم‏ جاودان گردد.در ضمن چون در همین علوم معدود،حداقل پس از هردو سه قرن ممکن‏ بود پیشرفتی اندک حاصل شود و یا نظریه‏ای جدید عرضه گردد،یک کتاب علمی چند قرن تقریبا بدون هرگونهء تغییری مورد استفادهء طالبان علم قرار می‏گرفت.گرچه ممکن‏ است قبول این مطلب برای افرادی که امروز با رشته‏های متعدد و متنوع علوم وجود میلیونها کتاب و مجلهء علمی به زبانهای گوناگون و هزاران مؤسسهء پژوهشی و آزمایشگاههای مختلف در جهان سر و کار دارند،دشوار باشد،ولی تاریخ علم بر این امر صحه می‏نهد و نیز وجود دانشمندان و عالمان بزرگ ایرانی در قرنهای پیشین هریک‏ شاهد صادقی است بر درستی این مدعا.