يادداشت هايي درباره مينياتور
Abstract
چندي پيش دوستي کتاب "بهزاد" فراهم آورده عبادالله بهاري را به من داد و خواست که آنرا در ايران نامه معرفي کنم. کتاب با تصويرهاي زيبا و خوش رنگ، صفحه آرايي استادانه، کاغذ اعلا و آن چنان که در خور چنين کتاب هائي است بسيار خوب چاپ و تهيه شده. از همان نگاه نخستين به مقدمه ديدم آمده است که: «براي فهم و دريافت ارزش کار هاي بهزاد و در حقيقت نقاشي ايران به طور کلي، مطالعه ريشه ها، سنت ها و جريان هاي مؤثر عمده، اهميت دارد.» سپس براي همين ريشه يابي نوشته اند نمونه هاي طرح هائي متعلق به «چهل هزار سال پيش» در غارهاي لرستان باقي مانده است. مواد بيشتري به صورت سنگ نگاره، تزييناتي بر سنگ، مفرغ، طلا، نقره و پارچه يا سفالينه ها به دست آمده . . . (ص 15) به هرحال پس از چند سطر مي گويند انتزاعي شدن هنر ايران را مي توان فقط ناشي از آيين زردشتي دانست که پيدايش آن را بين «هزاره پنجم تا دوم پيش از ميلاد» برآورد کرده اند!
از مقدمه که بگذريم درباره نقش هاي خوش آب و رنگ و زيباي کتاب اين مشکل وجود دارد که مؤلف محترم پاره اي از "مجلس" هاي مينياتور نقاشان ديگر را از آن بهزاد دانسته اند و درنتيجه آثار بهزاد بيشتر از آن شده است که هنرشناسان ايراني و خارجي مي شناسند.
از مقدمه که بگذريم درباره نقش هاي خوش آب و رنگ و زيباي کتاب اين مشکل وجود دارد که مؤلف محترم پاره اي از "مجلس" هاي مينياتور نقاشان ديگر را از آن بهزاد دانسته اند و درنتيجه آثار بهزاد بيشتر از آن شده است که هنرشناسان ايراني و خارجي مي شناسند.
